Μέχρι την ηλικία των 14 ετών όλα κυλούσαν απολύτως ομαλά. Η μοίρα όμως είχε άλλα σχέδια…Μετά από πολυετή αγώνα, κατόρθωσε να βγει νικήτρια στη ζωή και τους αγωνιστικούς χώρους και σήμερα πλάθει τα δικά της όνειρα για την πρόκρισή της στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Η Έφη Βλάμη ανοίγει τα χαρτιά της στο paralympicus.gr
Από μικρή ηλικία ασχολήθηκες με τον Στίβο. Πώς προέκυψε η συγκεκριμένη επιλογή;
Ως παιδί δεν είχα καμία σχέση με τον αθλητισμό. Η πρώτη μου επαφή ήταν στην πέμπτη δημοτικού στους σχολικούς αγώνες. Δοκιμάσαμε διάφορα αθλήματα αλλά αυτό που με κέρδισε ήταν ο στίβος και οι μεγάλες αποστάσεις. Αμέσως ξεκίνησα προπονήσεις στο Αθλητικό Σωματείο Ζαχάρως, λαμβάνοντας μέρος πλέον και σε αγώνες σωματείων.
Το 2002 σε ηλικία 14 ετών, ήρθες αντιμέτωπη με το παιγνίδι της μοίρας. Πώς το αντιμετώπισες σε πρώτη φάση;
Όπως τα περισσότερα παιδιά έτσι και εγώ είχα μια φοβία ως προς τους γιατρούς και τις βελόνες. Πέρα από τα καθιερωμένα εμβόλια της παιδικής ηλικίας δεν είχε χρειαστεί μέχρι τότε να νοσηλευτώ για κάποιο λόγο. Δεν είχα κάνει ποτέ ράμματα, δεν είχα σπάσει ποτέ τίποτα, καυχιόμουν για αυτό αλλά όλα άλλαξαν. Δεν ήξερα τι ακριβώς θα επακολουθούσε αλλά ένας φόβος υπήρχε. Το αντιμετώπισα όμως ψύχραιμα, με δύναμη που δεν πίστευα πως είχα και ελπίδα πως θα υπάρξει αίσιο τέλος. Άλλωστε δε μπορείς να κάνεις κι αλλιώς, μπαίνεις στο χορό και χορεύεις..
Από την συγκεκριμένη δοκιμασία βγήκες νικήτρια και σήμερα ασχολείσαι με την Ξιφασκία με Αμαξίδιο. Ποιο ήταν το κίνητρό σου να εμπλακείς ξανά με τον αθλητισμό;
Ο αθλητισμός είναι ένας πάρα πολύ όμορφος κόσμος και μαγικός …είχα κολλήσει το μικρόβιο από μικρή και αγαπούσα τον αθλητισμό. Αυτό λοιπόν ήταν το κίνητρο να μπω ξανά σε αθλητικές εγκαταστάσεις. Όταν υπάρχει αγάπη δεν υπάρχουν εμπόδια. Το μοναδικό εμπόδιο που υπήρχε είναι πως ήθελα πολύ να ξεκινήσω ξανά, αλλά δυστυχώς δεν υπήρχαν οι εγκαταστάσεις. Έτσι έμεινα εκτός αθλητικού χώρου για αρκετά χρόνια . Ας μην κάνουμε και άλλα άτομα να μένουν στα σπίτια τους.
Είσαι πλέον πρωταθλήτρια υψηλού επιπέδου στην Ξιφασκία. Νοιώθεις ότι βρήκες το αθλητικό σου λιμάνι σε αυτό το άθλημα ή σκέφτεσαι να δοκιμάσεις και αλλού;
Η ξιφασκία μπήκε στη ζωή μου τυχαία. Ένας φίλος ήταν στην ομάδα μου και είπα να πάω να δοκιμάσω. Είπα μέσα μου να πάω απλά να του κάνω το χατίρι. Πήγα και απλά έμεινα, δε μπορείς να απορρίπτεις κάτι αν δεν έχεις ιδέα για αυτό. Δε θέλω να λέω μεγάλες κουβέντες, δεν έχω πρόβλημα στο να δοκιμάσω κάποιο άλλο άθλημα, αλλά δεν έχω σκεφτεί να αλλάξω άθλημα. Ίσως λιγάκι να μπήκε στο μυαλό μου όταν δοκίμασα να τρέξω ξανά, αλλά δεν πήρα την απόφαση τελικά, μάλλον έχει κλείσει ο κύκλος αυτός για μένα.
Τον προσεχή Μάιο έχεις την μεγάλη σου ευκαιρία να προκριθείς στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Νοιώθεις έτοιμη;
Ο δρόμος για το Ρίο δεν είναι εύκολος, προσπαθούμε να ανταγωνιστούμε χώρες που έχουν παράδοση στην ξιφασκία με επαγγελματίες αθλητές που προπονούνται 8 ώρες καθημερινά. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αυτό ,πρέπει να εργαστείς για να ζήσεις και παράλληλα μετά τη δουλειά να κάνεις την προπόνηση σου. Με την κούραση σου και με το λίγο χρόνο που σου απομένει να αφιερώσεις . Παρόλα αυτά, προσπαθούμε για το καλύτερο και κοντράρουμε τους αντιπάλους μας. Θα παλέψω όσο μπορώ και πιστεύω ότι θα τα καταφέρω! Ανάμεσα σε 61 αθλήτριες βρίσκομαι στην 16 θέση. Δεν είναι άσχημα, αλλά δεν αρκεί για να πάρω το εισιτήριο, μακάρι να τα καταφέρω μέσα στα επόμενα 2 τουρνουά που απομένουν.
Τι σημαίνει για σένα μια συμμετοχή στο μεγάλη συνάντηση των Παραολυμπιακών Αγώνων;
Οι Παραολυμπιακοί Αγώνες είναι η μεγαλύτερη αθλητική διοργάνωση, από μικρή έβλεπα τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ενθουσιαζόμουνα. Θα νιώσω μεγάλη περηφάνια, χαρά και ευχαρίστηση αν λάβω μέρος στην Παραολυμπιάδα. Θα είναι απίθανη εμπειρία, θέλω να το ζήσω όλο αυτό, την έναρξη, τη λήξη, την αγωνία για τα αποτελέσματα και γιατί όχι και ένα μετάλλιο.
Κατάγεσαι από μία περιοχή – την Ηλεία – που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τις Ολυμπιακές Αξίες. Το γεγονός αυτό έχει επηρεάσει την γενικότερη αθλητική και προσωπική σου φιλοσοφία;
Είμαι περήφανη που είμαι Ελληνίδα, από μια χώρα με τόσο σπουδαία ιστορία. Αλλά και το γεγονός ότι κατάγομαι από την Ηλεία, σίγουρα έχει παίξει σημαντικό ρόλο. Από μικρή είχα βρεθεί αρκετές φορές στο χώρο από όπου ξεκίνησαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι ηθικές αξίες και το αθλητικό πνεύμα. Μάλιστα προσποιούμουν ότι αγωνιζόμουν κάθε φορά που πήγαινα χωρίς καν να έχω ξεκινήσει ακόμη τον αθλητισμό. Είμαι περήφανη και ελπίζω να καταφέρω να αφήσω και εγώ ένα λιθαράκι και να εμπνεύσω και τα νεότερα παιδιά να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.