The European Conference for the Accessibility of People with Disabilities

Περισσότερα από 100 άτομα πήραν μέρος στο συνέδριο «The European Accessibility Act – Making full accessibility reality (Ευρωπαϊκή Πράξη Προσβασιμότητας – Κάνοντας πράξη την πλήρη προσβασιμότητα». Το Συνέδριο πραγματοποιήθηκε μεταξύ 6 και 7 Οκτωβρίου στην Εσθονία από την Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία Εσθονίας, στο πλαίσιο της Εσθονικής Προεδρίας της ΕΕ. Άτομα με αναπηρία από όλη την Εσθονία και την Ευρώπη, εκπρόσωποι της Εσθονικής κυβέρνησης, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και εκπρόσωποι εταιρειών συναντήθηκαν να συζητήσουν για την Ευρωπαϊκή Πράξη Προσβασιμότητας και τι σημαίνει αυτό πρακτικά για τους πολίτες της Ευρώπης. Η συζήτηση έλαβε χώρα μόλις λίγες εβδομάδες μετά την κρίσιμη ψηφοφορία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τον νόμο για την προσβασιμότητα, που αποτελεί πρόταση νόμου της ΕΕ, με στόχο να καταστούν τα προϊόντα και οι υπηρεσίες σε ολόκληρη την ΕΕ προσβάσιμα σε όλους.

Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων κατέστη σαφές ότι η προσβασιμότητα αποτελεί προϋπόθεση ώστε τα άτομα με αναπηρία να μπορούν να συμμετάσχουν στην κοινωνία και να απολαμβάνουν άλλα θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στην εργασία, το δικαίωμα στην εκπαίδευση κλπ. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν φραγμοί στην προσβασιμότητα σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Γι ‘αυτό χρειαζόμαστε έναν ισχυρό νόμο για την προσβασιμότητα. Ακόμη και στις περιπτώσεις που λαμβάνεται υπόψη η προσβασιμότητα, αυτό συχνά δεν γίνεται με συνέπεια ή δεν εφαρμόζεται σωστά: «Στον δήμο μου το δημαρχείο έχει μια προσιτή είσοδο με ράμπα και μεγάλη πόρτα αλλά στη συνέχεια δεν υπάρχει ανελκυστήρας να κινηθώ μέσα στο κτίριο, έτσι μπορώ μόνο να είμαι στο υπόγειο και δεν μπορώ να αποκτήσω πρόσβαση στις υπηρεσίες που χρειάζομαι σε άλλους ορόφους». Πολλοί σχολιαστές επεσήμαναν επίσης ότι, ενώ συχνά υπάρχει κάποια ευαισθητοποίηση σχετικά με την προσβασιμότητα για τα άτομα με σωματικές αναπηρίες, όπως οι χρήστες αναπηρικών αμαξιδίων, πολλά άλλα άτομα με αναπηρίες όπως κωφοί, τυφλοί ή τυφλοκωφοί συχνά ξεχνιούνται. Η κατάσταση είναι ακόμα δυσκολότερη για άτομα με λιγότερο ορατές αναπηρίες, όπως πνευματικές ή ψυχοκοινωνικές αναπηρίες. Αναγνωρίστηκε επίσης η σημασία της συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία μέσω των αντιπροσωπευτικών οργανώσεών τους: καμία απόφαση σχετικά με τη ζωή των ατόμων με αναπηρία δεν θα πρέπει να λαμβάνεται χωρίς αυτούς.