Τρίτη , 19 Μάρτιος 2024


«Στόχος μου το Ολυμπιακό μετάλλιο» Ο Ολυμπιονίκης της μαραθώνιας κολύμβησης Σπύρος Γιαννιώτης , σε μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στο olympicus.gr

Ο Σπύρος Γιαννιώτης, έχοντας εξασφαλίσει την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016, οδεύει ολοταχώς για μία ακόμη Ολυμπιακή επιτυχία. Έχοντας ήδη στην κατοχή του 7 παγκόσμια μετάλλια και Ολυμπιακές διακρίσεις στην Αθήνα και το Λονδίνο, επιθυμεί την ολοκλήρωση της σπουδαίας καριέρας του κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Ο Κερκυραίος πρωταθλητής ‘ανοίγει τα χαρτιά του’ στο olympicus.gr και μιλά για όλες τις πτυχές της αθλητικής του σταδιοδρομίας.

Σήμερα είσαι ένας ολοκληρωμένος αθλητής. Ποια ήταν τα πρώτα βήματα ως κολυμβητής για να φτάσεις σε αυτό το υψηλό επίπεδο;

Τα πρώτα μου βήματα σίγουρα τα έκανα με τη μητέρα μου. Αυτή ήταν που μου έδωσε την ώθηση για την πισίνα, καθώς και η ίδια ήταν κολυμβήτρια αρκετά υψηλού επιπέδου. Θα σας αναφέρω χαρακτηριστικά ένα παράδειγμα από τα παιδικά μου χρόνια, που το λέω πρώτη φορά δημοσίως. Την πρώτη φορά που κατάφερα να τερματίσω το 50αρι χωρίς να ακουμπήσω τη διαδρομή, αισθάνθηκα τόσο υπερήφανος και πραγματικά το είχα θεωρήσει τεράστιο επίτευγμα. Από εκείνη τη στιγμή μπήκε το μικρόβιο της κολύμβησης μέσα μου και συνεχίζω μέχρι και σήμερα.

Ποια είναι η καλύτερη και η πιο δυσάρεστη αθλητική στιγμή της καριέρας σου;

Καλές στιγμές είχα αρκετές, για αυτό και τις διαχωρίζω σε δύο κατηγορίες. Σε αυτές της πισίνας, με αποκορύφωμα την 5η θέση στον τελικό των 1500 μέτρων στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας και στις καλές στιγμές του Open Water, οι δύο παγκόσμιες πρωτιές το 2011 και 2013,σε Σαγκάη και Βαρκελώνη αντίστοιχα. Η πιο δυσάρεστη αθλητική μου στιγμή ήταν η 4η θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, όχι όμως από άποψη θέσης. Τότε ήταν στις δυνάμεις μου ένα μετάλλιο, πίστευα πολύ στον εαυτό μου και είχα φτάσει τόσο κοντά στο όνειρο του Ολυμπιακού μεταλλίου. Ήταν πραγματικά μία πολύ δύσκολη στιγμή.

Βρίσκεσαι στην εκκίνηση ενός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και μιας διοργάνωσης Ολυμπιακών Αγώνων. Το συναίσθημα είναι το ίδιο ή οι Ολυμπιακοί Αγώνες σου προσφέρουν ιδιαίτερες συγκινήσεις;

Η πρώτη Ολυμπιακή μου συμμετοχή ήταν στο Σύδνεϋ το 2000, ως νεαρός τότε κολυμβητής χωρίς ιδιαίτερες ελπίδες διάκρισης. Παρόλα αυτά, όταν ανέβηκα στο βατήρα με είχε πιάσει απίστευτο ρίγος, το συναίσθημα ήταν τρομερό. Στους Ολυμπιακούς Αγώνες βρίσκεσαι σε διαφορετική ψυχολογία από ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Σε αυτό παίζει ρόλο το κλίμα και η ιδέα των Ολυμπιακών Αγώνων, ακόμη το αίσθημα της υπερηφάνειας που νοιώθεις όταν εκπροσωπείς τη χώρα σου σε αυτή τη διοργάνωση.

Ολόκληρη η Ελλάδα διέκρινε την απογοήτευση στο πρόσωπό σου μετά τον αγώνα σου στο Λονδίνο το 2012. Τι σε ώθησε να αναθεωρήσεις και να ξαναμπείς δυναμικά στο δρόμο για το Ρίο;

Μετά τον τερματισμό στο Λονδίνο πέρασαν πολλά από το μυαλό μου. Το πρώτο ήταν το ηλικιακό, καθώς ήξερα ότι στο Ρίο θα ήμουνα 36 ετών και τα περιθώρια θα ήτανε στενότερα. Μετά όμως που είδα τα πράγματα πιο λογικά και ρεαλιστικά, είπα ότι από τη στιγμή που το σώμα μου μπορεί, θα βάλω και όλη μου την ψυχή για να συνεχίσω και για το Ρίο.

Το 2012 είχες τη χαρά και την τιμή να είσαι ο πρώτος Λαμπαδηδρόμος για τους Αγώνες του Λονδίνου. Θα ήθελες να μας περιγράψεις τη στιγμή;

Ανάμεσα στις πολλές τιμές που έχω δεχθεί, αυτή τη στιγμή την κατατάσσω στη κορυφαία μαζί με εκείνη που όταν ήμουν σημαιοφόρος στην τελετή λήξης του Λονδίνου. Όταν άναψε η Φλόγα στην Αρχαία Ολυμπία, ένοιωσα μέσα μου μια απίστευτη ανατριχίλα και σκέφτηκα ότι τελικά αυτή είναι η ιστορία μας. Επίσης, το να επιλεχθώ ως πρώτος Λαμπαδηδρόμος είναι και μία επιβράβευση των κόπων μου. Ήταν απλά συναρπαστική στιγμή!

Μετά τις άπειρες διακρίσεις σου και επιτυχίες, είσαι πλέον πρόσωπο αναγνωρίσιμο στο χώρο του αθλητισμού και του Ολυμπισμού. Θεωρείς ότι η δημοσιότητα έχει επιφέρει αλλαγές στο χαρακτήρα σου;

Σίγουρα η δημοσιότητα επιφέρει αλλαγές, σε μερικούς μεγάλες και σε άλλους μικρότερες. Όσον αφορά το πρόσωπό μου, πιστεύω ότι με έχει αλλάξει προς το καλύτερο . Αυτό πραγματικά που μου αρέσει στο κομμάτι της δημοσιότητας είναι η αναγνώριση των αθλητικών μου επιτυχιών από τον κόσμο, για μένα είναι πολύ σημαντική επιβράβευση και μου δίνει το κίνητρο και την ώθηση να βελτιώνομαι συνεχώς.

Εξασφάλισες νωρίς το εισιτήριο για το Ρίο. Απαλλαγμένος τώρα από το άγχος της πρόκρισης, μπορείς να οριοθετήσεις τους στόχους σου για το μεγάλο ραντεβού του καλοκαιριού;

Όντως η πρόκριση για το Ρίο ήρθε ευτυχώς νωρίς και τώρα θέλω να προετοιμαστώ όσο το δυνατόν καλύτερα για εκεί. Θέλω να φτάσω στην καλύτερη φυσική κατάσταση και αν το καταφέρω, θα είμαι και σε πολύ καλή ψυχολογική κατάσταση. Αναφορικά με τους στόχους, σίγουρα μου λείπει ένα Ολυμπιακό μετάλλιο. Για αυτό κολυμπάω και για αυτό προσπαθώ…Το 2016 θα έχω επιπλέον εμπειρία, θα προετοιμαστώ κατάλληλα αλλά για να φτάσω στο μετάλλιο πρέπει να ξεπεράσω τον εαυτό μου. Αυτή τη στιγμή δεν έχω δημιουργήσει στον εαυτό μου αυτή την πίεση και το άγχος και είμαι προσηλωμένος στην προετοιμασία μου.

Έχεις προαποφασίσει ότι θα ‘κρεμάσεις’ το σκουφάκι σου μετά τους Αγώνες του Ρίο ή σκέφτεσαι να συνεχίσεις την ενεργό δράση;

Έχω ήδη πει ότι το Ρίο για μένα θα είναι ο τερματισμός της καριέρας μου, αλλά δεν έχω ακόμη επεξεργαστεί στο μυαλό μου την επόμενη ημέρα. Σίγουρα όμως θα βάλω νέες προτεραιότητες και αρχικά την οικογένειά μου. Στο κομμάτι του αθλητισμού, επιθυμώ να αφοσιωθώ στη μετάδοση της γνώσης και της εμπειρίας μου στη νέα κολυμβητική γενιά. Το αισθάνομαι όχι μόνο ως φυσιολογική εξέλιξη, αλλά ως υποχρέωσή μου.

Check Also

« Στόχος μου το ενδέκατο Παραολυμπιακό μετάλλιο! » Συνέντευξη με τον Παραολυμπιονίκη της Κολύμβησης, Χαράλαμπο Ταϊγανίδη

Συνέντευξη με τον Παραολυμπιονίκη της Κολύμβησης, Χαράλαμπο Ταϊγανίδη

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

*